Ben, Fransız mareşali Charles'D Albert. Ülkemiz

iç savaştan nasibini almış, köklü bir ülkeydi.

Kralımız(çok yaşa), ülkesini toparlayıp da savaştan çıktığında ülkeyi içine düştüğü bu çukurdan çıkaracağına ant içmiş, onurlu bir adam idi. Ancak İngilizler bize saldırdığında hiçbir önemi kalmayacaktı! Ne yapacaktık bilmiyorum, bir tarafta papa ve Burgundy ailesi diğer tarafta İngiltere...

Fransızlar ya tüm gücü ile savaşacak ya da sonsuza kadar yok olacaktı! Azincourt'a yaklaştığımızda orada Henry'yi farkettik. Hemen üzerine atıldık! Amacımız onları olabileceği kadar uzun süre tutup sonrasında ise aç olan İngilizlerin üzerinden sanki hiçbir şey yokmuş gibi geçip gitmekti. Sonra bunun mümkün olamayacağına karar verip saldırdık. Ancak askerlerimiz pek de asker olmadıkları için canını düşünüp kaçtılar. Havayı da hesaba katarsak bugün bizim için kesin bir bozgun idi.1420'de Troyes Antlaşması sonrasında Henry'nin ailesinin Fransız Hanedanı olduğunu kabul ettik. Ancak bu sonsuza kadar böyle kalmayacaktı. Biz vatansever Fransızlar elbet bir gün İngilizleri yenecektik! 

Yazar: Hüseyin Emre Eken